"Bij Het paternalisme voorbij vind ik de overschreeuwende
toon niet helpen. Ik wil echt meegaan in de gedachte dat vaders worden
gediscrimineerd, in veel gevallen, maar het is met een absoluutheid
gesteld die absoluut mijn weerstanden oproept. Aan de andere kant denk
ik ook: als dit de manier is waarop deze groep vaders denkt, laat het
dan maar staan en zwak het niet af, maar jij krijgt dan wel
moeilijkheden dat je er op aangekeken wordt.
Bijvoorbeeld: vrouwen en moeders bieden zelf veel weerstand tegen
rolverdeling. Alle? Het is toch moeilijk vol te houden dat er niet een
brede vrouwenbeweging is geweest die voorop liep bij een andere
rolverdeling.
Bij de 'legendarische' Joop Props gaan mijn nekharen overeind. Willen ze
echt dit soort gedrag verdedigen?
Bij 40 tot 50% van de vaders die het kontakt met de kinderen verliezen,
erg genoeg, maar willen ze echt verdedigen dat dat altijd komt doordat
justitie in samenwerking met de moeders de omgang verhinderen?
Bonnekamp wordt hier echt misbruikt. Wat zij heeft onderzocht, de
dubbele maat waarmee de Kinderbescherming werkt, wijst juist op het
tegendeel van wat hier staat. Mannen die de uitspraak over de
omgangsregeling of voogdij aanvechten hebben meer kans dan vrouwen,
juist omdat mannen vaker hertrouwd zijn en dan een 'compleet' gezin, met
salaris te bieden hebben. Ik heb nog nooit gehoord dat een man die de
dagelijkse zorg op zich nam daarom in het nadeel zou zijn, integendeel,
en dat staat ook niet in Bonnekamp.
Ik geloof dat het heel erg kan zijn om vals beschuldigd te worden van
mishandeling. Maar wordt hier ontkend dat mishandeling plaats vind? En
wat moet er dan gebeuren in het geval van mishandeling en seksueel
misbruik? Ik weet ook dat 'stalking' een zeer reeel probleem is. Willen
ze geen verwschil maken tussen mannen die in hun wanhoop het leven van
ex en kinderen onmogelijk maken?
Ik geloof absoluut niet dat de Raden voor Kinderbescherming zouden
zeggen dat het uit het zicht vedrwijnen van een vader geen gevolgen zou
hebben voor het kind. Als er al iemand is die zoiets beweerd dan lijkt
me dat zeker geen algemeen beleid.
Nog zo'n opmerking: geen wonder dat driekwart van de echtscheidingen
door vrouwen wordt gevraagd. Omdat het gezag over de kinderen voor de
moeder al voorgedrukt staat op het formulier? Zijn er niet nog wat
andere redenen aan te wijzen waarom het vaker vrouwen zijn die willen
scheiden?
Is het echt vol te houden dat het alleen de breuk met de kinderen is die
een vader tot moord drijft? Zou er niet al voorafgaande aan de breuk het
een en ander aan de hand geweest kunnen zijn?
En als kinderen meer vader verdienen, waar ik het van harte mee eens kan
zijn, maakt het dan niet uit wat voor soort vader?
Een onderliggende opmerking: het hele stuk is geschreven in termen van
'rechten', ik heb het daar in Chodorow en verder ook over, het 'rechten'
versus het 'zorg' denken. Ik vind dit stuk wel een erg voorbeeld van het
eerste.
Kortom: dit stuk overschreeuwt zichzelf zodat het punt dat wel degelijk
gemaakt kan worden alleen door de mannen die net zo verongelijkt en
kwaad zijn wordt opgepikt, ik denk dat ze daarmee hun doel voorbij
schieten."